Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Łał taka terapia to coś pięknego często jednak rzeczywistość jest inna. Nie zawsze trafi się do terapeuty takiego. I często szybko i olewka, no chyba że prywatnie.
A jak tobie sie tak udało to naprawdę gratuluję .

Te słowa są dużo warte dlatego,że będą stanowiły wsparcie dla nie jednego uczestnika terapii.Minus stanowi dla pacjenta umiejętność odpowiedniego komunikowania, a zarazem posiadania zaufania.

Zgadzam sie, terapia jest potrzebna, sama terapia nie zawsze pomaga czasem trzeba wspomoc sie lekami. Sama jestem po ponad roku terapii, na poczatku probowalam naturalnych antydepresantow bo wydawalo mi sie ze dam rade. Niestety ostatnio przeszlam przez chyba juz piaty epizod depresyjny i potrzebny byl antydepresant. Moim zdaniem leki sa po to, zeby na spokojnie wszystko sobie przemyslec i poskladac do kupy. Jestem na poczatku brania i nadal przechodze przez upadki, bardzo dotkliwe upadki, gdyz antydepresant poglebia moje zle nastroje, jednak tych zlych chwil jest mniej. Kontynuuje terapie i walcze o siebie. Pozdrawiam wszystkich.

Nie znam się na depresji .Pisząc o terapii mam na myśli schziofrenie,psychozy i temu pochodne choroby.

Uważam,że nawet najgorsza terapia jest lepsza od żadnej terapii.
Trzeba szukać psychologów,terapeutów, bo tak co napisałam,same leki nie uratują ciebie.
To są najczęściej a ciężkie przeżycia związane z rodziną,z najbliższymi, człowiek nagle czuje się oszukany,zraniony. To uczucie jest jeszcze bardziej silne,bo związane z osobami,które kochaliśmy.
taka sama

A sama od swojej rodziny odsunęłam się i odsunę całkowicie. Dla mnie nie da się z nimi żyć,bo nie można udawać i prowadzić swojego życia z ludzmi,którzy cały czas kłamią.

A jeśli chodzi o kasę,to matka musi mi płacić pieniążki,jeżeli moja renta mi nie wystarczy.
takie jest prawo w Polsce, to dotyczy każdego z chorego.
taka sama