Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witaj. Nie jestem psychologiem ani psychiatrą, więc nie wiem, czy potrafię Cię wesprzeć a tym bardziej pomóc. Ale jedno wiem na pewno. Żyjesz, więc masz prawo do godnego i wartościowego życia. Nie wiem co Ty zrobisz, ale myślenie o samobójstwie, choć w Twoim przypadku znajduje uzasadnienie emocjonalne, jest najgorszym wyborem jakiego możesz dokonać. Nie wiem ile masz lat, więc napiszę co myślę o tym co bym sama zrobiła, gdybym była na Twoim miejscu. Gdybym była niepełnoletnia zgłosiłabym się do najbliższego sądu do kuratora. Kurator z powołania powinien Ci umieć pomóc w sprawie zapewnienia godnych warunków do życia i ukierunkować jak Sobie radzić z agre***m. Jeśli jesteś pełnoletnia, musisz Sama Sobie pomóc. Znajdź jakąś pracę, sprzątaczki, pomocy kucharki,gońca- cokolwiek, byle mieć Swoje pieniądze na jedzenie i opłacenie wynajętego pokoju. Zapisz się do szkoły wieczorowej, albo na wieczorowy kurs, który da Ci szansę na znalezienie lepszej pracy. Niestety, ale systematyczności i pracy na Sobą musisz się nauczyć Sama- w tym może Ci pomóc psycholog albo także psychiatra, jeśli bez leków nie potrafisz funkcjonować. I małymi kroczkami posuwaj się do przodu DO LEPSZEGO ŻYCIA. A LEPSZE ŻYCIE BĘDZIESZ MIAŁA TYLKO WTEDY, JEŚLI UNIEZALEŻNISZ SIĘ OD MAMY I OJCZYMA. A NIEZALEŻNOŚĆ TO LICZENIE TYLKO NA SIEBIE, POSIADANIE SWOJEGO KĄTA DO SPANIA, JEDZENIA I SWOICH PIENIĘDZY NA TWOJE POTRZEBY. NIKT CI TEGO NIE PODA NA TACY, MUSISZ PO TO SIĘGNĄĆ SAMA. Nie załamuj się jeśli jednego dnia zrobisz 2 kroki do przodu a drugiego krok do tyłu czy nawet dwa do tyłu. Początki są okropnie trudne. Ale jeśli się zaprzesz, postawisz Sobie cel i będziesz do niego dążyć, zaczną nadchodzić dni, w których będziesz posuwać się częściej do przodu, a potem takie, że już nie będziesz pamiętać o tym, co zostawiłaś za Sobą. Nie Ty jedna masz przemoc w domu, nie Ty jedna byłaś bita i poniżana. Pamiętaj, że ich zmienić nie możesz, tym osobom życia nie ułożysz, ale na Swoje życie masz wpływ. Spotkasz nie raz w życiu dobrych i złych ludzi, z czasem nauczysz się ich odróżniać . Dla dobrych być miłą i dobrą a dla wrednych oschłą choć kulturalną. A na razie *** się w Siebie i idź do przodu, ku lepszym dniom. I postaraj się wybaczyć tym, którzy Cię skrzywdzili i nadal krzywdzą. Bo nienawiść niszczy przede wszystkim Ciebie. Te 2 ostatnie zdania to rada psychologa zawodowego. Trzymam za Ciebie kciuki i wierzę, że dasz Sobie rady. Sam fakt, że nie godzisz się pokornie na tę sytuację, dostrzegasz, że ranisz bliskich Swoim zachowaniem i szukasz pomocy choćby tu na forum wskazuje na to, że masz w Sobie potencjał wartościowego człowieka i chcesz lepiej żyć ale kompletnie nie wierzysz w Siebie . Wiary w Siebie, ludzi w Twoim otoczeniu, którzy Ci podadzą pomocną dłoń i powodzenia Pamiętaj o tym, że skoro urodziłaś się, żyjesz, to jesteś tu potrzebna choć jeszcze nie wiesz dlaczego z racji młodego wieku. Masz tu na ziemi dużo dobrego do zrobienia i zrobisz to jeśli będziesz bardzo chciała i się starała. Świat jest piękny, słońce, drzewa, ptaki, zwierzęta. Ludzie też są dobrzy, nie wszyscy są agresorami.Jeśli czujesz potrzebę, pisz. Odpiszę, gdy będę miała wolna chwilkę. Pozdrawiam.