Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Wczoraj byłem u psychologa, czekałem na korytarzu i zobaczyłem klijenta ze schizofrenia. Skąd wiem że to schizofrenia zacząłem się zastanawiać. Przyjrzałem się gościowi dokładnie i ten uśmiech- taki nienaturalny, sztuczny. Przypomniałem sobie wtedy moje początki choroby, jak wyglądałem?- dokładnie jak klijent na korytarzu. Do życia ze schizofrenią trzeba się przyzwyczaić, trzeba oswoić tę chorobę. Całkowite wyleczenie wbrew powszechnym opinią jest wg. mnie możliwe. Kiedy obserwowałem gościa zdałem sobie sprawę jak długą jest droga do wyleczenia. Schizofrenia to nie jest tylko samo zło, wg. mnie po epizodzie stałem się bardziej wrażliwy, owszem zamknąłem się w sobie ale to było tylko na początku, w miarę upływu czasu zacząłem traktować swoje problemy bardziej z dystansem. Biorę leki regularnie odwiedzam psychiatrę, psychologa, uczę się, spotykam się z osobami zdrowymi. Wszystkim tutaj życzę powrotu do takiego stanu w jakim ja jestem, i chcaiłbym jeszcze powiedzieć aby nie załamywać się. Pozdrawiam

Mi potrzeba towarzystwa inteligentnych kobiet . . . z kolegami nic nie zdziałam, bo pijaki to są głownie weekendowe i meczowe . . . o dziwo nie zafascynowały mnie kobiety z liceów czy też z którymi rozmawiałem. W akademiku studenckim jak kiedyś byłem to się wystraszyłem. Czym jest więc IQ to tego nie wiem i nie zgłębiam się w to. Do biblioteki nie chcę chodzić, a wszystko mnie przygnębia szczególnie zimą. W szkole był narzucany motor myślenia, pranie mózgu w TV i internecie - mało jestem na to odporny. Ogólnie to się szokuję za bardzo tym całym społeczeństwem. Wszędzie dopatruję się patologii społecznej i wykolejeń.