Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Nigdy nie miałam większego problemu z samotnością ale życie sprowadziło ją ostatecznie również na mnie.
Co polecacie w takiei sytuacji..?
Mam stały kontakt tylko z jedną osobą. Z kimś tej samej narodowości styczność mam od czasu do czasu w pracy. Jestem osobą ceniącą w życiu jedynie możliwość interakcji i poznawania nowych ludzi, całe życie byłam tam gdzie oni. Mojej psychice zdecydowanie brakuje kontaktu z innymi, nowych bodźców i doświadczeń. Zaczynam mieć problemy w interakcjach a nawet samej mowie i boje się o to co będzie dalej. Powoli zanika moja osobowość, wspomnienia i wszystko inne. Nie mam dostępu do hobby, robienia tego co poprawia mój stan a nawet na miły spacer nie mam co liczyć. Kompletnie jie mam pojęcia co robić aby nie stracić samej siebie i nie zostać pustą wydmuszką człowieka którym byłam i którego kochałam najbardziej na świecie i bezwarunkowo. Co właściwie mogę robić..? Naprwno xnajdzie się tu ktoś starszy z większym doświadczeniem kto przechodził przez coś przynajmniej w podobie.

Szczerze nie liczę na wiele... Wiem jaka to sytuacja i zdaję sobie sprawę z tego, że gdyby jakiś sposób był to prawdopodobnie sama bym go znalazła. Ale nawet sama możliwość podzielenia się tym coś tam napewno mi da, a może magicznie znajdzie się osoba będąca w stanie dać mi wiedzę której mi brak.

Ja chyba nie dam rady.To trudna sytuacja,tez sie czuje cholernie samotny,a do tego brakuje mi zdrowia,nie czuje sie kompetentny,zeby pomoc,niestety