Forum: Zaburzenia afektywne dwubiegunowe - CHAD

Minęło prawie 8 lat od mojego pobytu w szpitalu i może nie byłam zamknięta długo, bo raptem dwa tygodnie, ale cały czas pamiętam o tym miejscu i co tam widziałam. Takich rzeczy się nie zapomina. Z SORu trafiłam od razu na oddział. Poczatkowo na piętro z cięższymi przypadkami, a następnie na oddział z ludźmi bardziej ustabilizowanymi. Obserwowałam to wszystko i po jakimś czasie podczas wizyty kontrolnej u psychiatry okazało się, że prócz depresji choruje na CHAD. Był to dla mnie cios, ale zaakceptowała chorobę i staram się jakoś z tym wszystkim radzić i się nie poddawać

Byłem hospitalizowany raz w MORAWICY i nie wspominam tego pobytu źle, szybko doprowadzono mnie do ładu i składu chociaż iniekcje z clopixolu były mocarne (napięcie mięśniowe, niewiele pamiętam, trudności z jedzeniem). Personel życzliwy, trzeba było uważać na niektórych pacjentów (mnie ukradziono szampon) ale zdarzały się kradzieże nawet ubrań.... W międzyczasie trafiło tam dwóch kolegów (niespotykane) i było względnie przyjemnie. Ot pobyt sanatoryjny, ale z perspektywy czasu stwierdzam że to bardzo smutne miejsce (współczucie się włącza) i nie chciałbym do niego wrócić. Generalnie szpital na poziomie.

Szpital psychiatryczny Drewnica - półtora miesięczny pobyt po psychozie, a wyszłam z diagnoza schizofrenii paranoidalnej. Szpital w zasadzie nowy z normalnym personelem, lekarze bardzo mili. Przeszłam przez dwa oddziały: zamknięty i rehabilitacji.