Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Hej mam 26 lat i niezbyt ciekawą sytuację rodzinną jeśli tak to można nazwać. Od 7 lat jestem w związku z mężczyzną (32 lata) po rozwodzie, mamy 2 dzieci. Dla tego faceta poświęciłam wszystko nie poszłam na studia mimo superowego świadectwa maturalnego bo mój kochany uważał że po co nie ma sensu zajmij się dzieckiem. potem nie poszłam do pracy bo po co na chleb starcza a kto by z dzieckiem siedział itd. Aż dziś doszło do tego że stałam się człowiekiem absolutnie uzależnionym od faceta z dwójką małych dzieci i żadnymi perspektywami na przyszłość.A związek się sypie o ślubie cywilnym nie chce słyszeć a to że jestem do niczego słyszę codziennie. Gdyby nie dzieci dawno bym z nim nie była a tak tkwię w tym bo jak mam dziś sobie poradzić jak zapewnię dzieciom jakieś warunki sama. Łudzę się że ludzie mają gorzej i żyją ale to staje się nie do zniesienia.