Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Wiele osób ma z tym problem. Benzodiazepiny były do niedawna stosowane w leczeniu bezsenności a należy pamiętać że nie rozwiązują one problemu ze snem, są to leki o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, przeciwdrgawkowym. Obecnie stosuje się leki nowej generacji które są bezpieczniejsze dla pacjenta. Odstawianie benzodiazepin u osób uzależnionych musi odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza, z uwagi na ryzyko wystąpienia niebezpiecznych dla zdrowia i życia objawów abstynencyjnych (lęk, niepokój, drażliwość, zaburzenia łaknienia, bezsenność, wymioty, zaburzenia widzenia, skurcze mięśniowe, napady drgawkowe, zespół majaczeniowy).

Czytałam, że w szpitalach odstawia się benzodiazepiny(jeśli ktoś jest uzależniony), odpowiednimi dawkami diazepamu. Odstawianie trwa powoli i powinno odbywać się pod kontrolą lekarzy.

Tak. To odwyk, podobnie jak dla uzależnionych od alkoholu czy narkotyków, zwykle konieczna jest również psychoterapia. Mimo że leczenie bezsenności dziś wygląda inaczej nadal pozostała niechęć i strach przed rozpoczęciem terapii.

Ja jestem w takiej sytuacji, że muszę brać benzodiazepinę, bo mam stany lękowe, które są nie do wytrzymania. Depresję, bez lęku uogólnionego- łatwiej wyleczyć, ale depresja+ silny lęk- to prawdziwy koszmar.

Jolu tak, w Twoim przypadku stosowanie ich jest uzasadnione i pod kontrolą lekarza wierzę że wszystko będzie dobrze. Pamiętaj że uzależniają.

Dzięki.Zdaję sobie z tego sprawę.

Beznzodiazepiny kiedyś stosowano jako środek nasenny waśnie dlatego że miał działanie uspokajające. Teraz stosuje się leki nowej generacji, nie są tak niebezpieczne i o wiele bardziej skuteczne. Stosuje się je nieco inaczej.

...Moze również dodam, że lęk jest jednym z głównych objawów depresji, toteż uzasadnione i mądre jest leczenie lęku ( przynajmniej niektórych jego postaci) antyderesantami. Np pierwszym wyborem w natrectwach jest klomipramina ( TLPD
), a
Sertralina ( spośród SSRI).
To nieprawda, że jedyną radą na lęk są benzodwuazepiny.
Nie mówiąc już doniosłej roli psychoterapii.
Powodzenia, Jolu i wszystkie Nerwusy!

Antydepresanty nie zdały egzaminu w moim wypadku i lęki pozostały. A w ogóle jestem bardzo trudnym lekoopornym "przypadkiem". I takie osoby jak ja się zdarzają. Bezproblemowo z depresji wychodzi ok. 70% ludzi, a ja mam nieszczęście znależć się w grupie 30% trudnych przypadków, gdzie leczenie farmakologiczne antydepresantami jest nieskuteczne, nawet przy "końskich" dawkach. Marzy mi się, aby wymyślono nareszcie 100%- lek na depresję, żeby pomóc takim "lekoopornym" jak ja.

...A czy Lekarze, Jolu, mysleli dla Ciebie o EW?

Niektórzy Chorzy "lekooporni" strasznie to zachwalają...że tak pomaga...sama bym chciała..