Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam...
Mam na imie Monika.
Moja sytuacja wyglada tak...
Moj chlopak od pol roku byl na silnych srodkach przeciwbolowych z grupy opiatow,tzn.na morfinie...
Jednakze problemy ze zdrowiem sie juz skonczyly,operacja sie powiodla i nie ma juz potrzeby zarzywania tego swinstwa. Problem polega na tym ze lekarz prowadzacy nie uprzedzil nas o tym jakie skutki przynosi zazywanie takich lekow i ze one uzalezniaja do tego stopnia jak heroina i takie inne...
Po polrocznym tulaniu sie po szpitalach itd.moj chlopak nie chce juz slyszec o jakims oddziale zamknietym,ja w sumie juz tez. I najgorszy okres po odstawieniu tego opiatu ma juz za soba mysle bo uplynely juz 2 tygodnie odkad jest na czysto i przetrwalismy to. Problem w tym ze z jego psychika podzialo sie cos niedobrego od w sumie pierwszego dnia odstawienia leku. Pojawila sie agresja,chlod,brak jakiegokolwiek zainteresowania w strone naszej rodziny...
A zeby tego bylo malo to w miedzy czasie pojawily sie inne problemy i zmartwienia jak utrata pracy,smierc jego ojca itd. Biegalismy juz chyba po 10 lekarzach proszac o jakakolwiek pomoc by to wszystko przetrwac ale kazdy patrzy na niego jak na cpuna ktory przyszedl prosic o jeszcze,a nie jak na czlowieka ktory prosi o pomoc. Cala ta sytuacja jest nie do zniesienia. Trudno jest patrzec na swojego mezczyzne ktory do niedawna byl cieplym,opanowanym i opiekunczym partnerem,przyjacielem i ojcem a teraz nagle taka zmiana...
Mieszkamy w DE i tutaj trzeba czekac na wizyte u jakiegos specjalisty,psychologa,od 4 do 6 miesiecy. I co najwazniejsze on juz nie chce zadnego opiatu,jego trzezwy umysl mu mowi ze nie wolno,nie ucieka mi z domu,nie szuka okazji by cos zazyc. On chce uspokoic mysli i spowrotem wrocic do normalnego zycia. Jedyne co udalo nam sie wywalczyc od jednego lekarza to srodki antydepresyjne i uspokajajace,ktore przynosza jedynie ospalosc i spokojne cialo,ale glowa wciaz jest przepelniona agresja i niepohamowanym gniewem.
Blagam moze znacie jakis sposob na to by wyciszyc te emocje i obudzic w nim spowrotem chec do zycia,ktora tez znikla.
Bede wdzieczna za kazna szczera i powazna porade....
Za co z gory bardzo dziekuje...
Monika

Wg. mnie, to co opisujesz to horror .
Dlaczego, bo po takiej sytuacji powinien przejść całą terapie odwykową .
Niestety jak zwykły ćpun, bo na dzień dzisiejszy…… ćpunem jest.
Może to dziwne, ale czy ostatnie zgony tzw. gwiazd, nie jest adekwatnym przykładem?
Każdy ma predyspozycje do uzależnień, tylko jeden znikome drugi ogromne.
To że złożyło się jak złożyło – siła wyższa.
5 miesięcy to stanowczo za długo . czy rozpatrywaliście odwyk/terapie w kraju?

nie mamy mozliwosci by powrocic na te chwile do kraju
tutaj osiedlilismy sie na stale i nie mamy w gruncie rzeczy nawet do kogo zajechac...(

No to rzeczywiście trudna sprawa, ale czy szukaliście pomocy dla osób uzależnionych .
nie tłumacząc dlaczego tylko dla takich …. właśnie ćpunów .
Bo chyba trzeba nazwać problem po imieniu .ćpun – jak to się mówi potocznie to ktoś kto na jakimś etapie życia wszedł w narkotyki ( obojętnie jak, czy przez lekkie, czy też przez dopalacze, czy …….. środki farmakologiczne) to jest szeroki temat . problem jest taki, każdy narkoman ma jakąś rodzinę, jeden lepszą drugi gorszą . np. taki przypadek, gdy narkomanem był młody człowiek którego ojcem był jeden z wysoko postawionych ludzi KC PZPR . nie benek, nie lump a dobrze wykształcony bogaty człowiek . może jakiś osrodek na miejscu ale dla nazwijmy rzecz po imieniu – narkomanów, może jakiś ośrodek przy kościele (wiara obojętna – liczy się efekt ), może jakaś grupa wsparcia dla ludzi z problemem narkotykowym . przecież tam gdzie mieszkacie jest ten problem.

ps . ciekawostka . człowiek, który zasławił się w walce z przemytnikami narkotyków, sam miał córkę uzależnioną .
zycie jest dziwne ale pewne sprawy trzeba nazwać po imieniu.

wiec jezeli dobrze wnioskuje nie ma mozliwosci na taki odwyk w domu na tzw.sucho??
i nie ma dla nas ratunku??
my pojdziemy do psychiatry czy cos jak to swinstwo z niego zejdzie bo ponoc zanim nie wyjdzie to z niego to zadna terapia tutaj nie pomoze bo niby ta morfina zaglusza pewne receptory logicznego postrzegania rzeczywistosci
ale moze jest jakis sposob taki by obudzic go troche z tego letargu by zaczal powoli do nas wracac
do tej pory tworzylismy szczesliwa rodzine a teraz jego praktycznie nie ma

hmmm ok nie bede juz zadreczac... chyba nie ma dla nas ratunku na to wyglada... dziekuje za szczera odpowiedz i pozdrawiam serdecznie.

diekuje
jednak my tutaj mamy z tym problem bo nawet 2 razy bylismy na ostrym dyzurze i rozmawialismy z psychiatra i niestety nawet namiaru na jakis taki osrodek czy jakiej kolwiek proby skontaktowania ze specjalista nas nie podjeto
tutaj traktuja pacjentow jak przedmiot a nie chorego czlowieka ktory wola o pomoc
jedyne co nam zaoferowano to oddzial zamkniety w izolatce,pod pasami i podanie mofium spowrotem
a on juz tego go... nie bierze od 2 tygodni
potrzebuje jakiegos wsparcia z zewnatrz badz porady. bo on nie chce juz nic brac
ma trzezwy umysl tylko nie radzi sobie ze skutkami tego zejscia
co prawda ten gniew byl gorszy,teraz juz jest do opanowania w miare,ale reszta uczuc poszla w las. poprostu jest zblokowany.
a na psychoterapeute tutaj trzeba czekac ok pol roku
to strasznie dlugo

diekuje przede wszystkim za szczerosc i chec pomocy i wsparcia... doceniam naprawde.. czasem nawet dobrze jest z kims poprostu porozmawiac i odreagowag co nie co. dziekuje jeszcze raz i pozdrawiam serdecznie