Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Rano poszłam w sprawie pracy ( ulotki, jak zwykle ), po drodze potknęłam się, upadłam i paskudnie rozbiłam kolano. Przypominają się stare czasy, gdy łaziłam po drzewach i strząsałam jabłka..

P o powrocie do domu doznałam fatalnego doła, który znalazł wyraz również i tu, na Forum, ale natychmiast mi pomogliście...dziękuję! No i wieczorem zadzwonił jakiś nieznany Gość, bo dałam znów multum ogłoszeń, że potrzebuję, by Ktoś za darmo wydrukował mi logo stowarzyszenia ProPsychiatria w formie nalepek...to taka łatwa do zniesienia ( i wykonania) forma promocji...

Aha, no i jescze. Okazało się, ze strona stowarzyszenia, którą robił mi X, okazała się być podstroną pewnej Fundacji, z którą kiedyś współpracowałam blisko, ale się unieależniłam. tylko, że Prezes nie przyjmuje tego wiadomości! Nadal by chciał, by ProPsychiatria została u niego! Niestety, mamy zupełnie różne cele, dlatego odeszłam.
Nie wiem teraz, co z tym fantem począć. Oczywiśćie pisałam już do Wykonawcy strony, ale mam dość trudny kontakt... no i tylko mailowy. Co tu zrobić?

Jak zwykle, jak pomyślisz...znajdziesz jakieś wyjście. Jesteś zaradna i pełna zapału w tym co robisz. Współczuję, że miałaś niefortunny wypadek. Trzymam za ciebie kciuki.

Ja miałam we wtorek pechowy dzień... nigdy więcej takich wiadomości...

lekarz pozbył się problemu czyli mnie... :/
zostałam na pastwę losu...

Współczuję ci. Może nie będzie tak żle...

Iza masz głowke nie od parady...dasz sobie rade nawet w tak ekstremalnych warunkach

Wielkie i serdeczne dzięki, Karolka.

Takaiga, co się stało? Jak to lekarz "zostawił Cię na pastwę losu"? opowiadaj koniecznie!

Jolanet poprostu lekarz powiedzial ze musze isc do innego... bez konkretów :/

i zostałam bez lekarza, teraz zaqpisałam się do innego z Lublina, przyjmuje tez w Warszawie do Lublina mam 80km... ale poświęcę się może akurat będzie lepiej i zajdę w upragnioną ciążę...

No to ładnie cie załatwił...biedaczko...współczuje...ja wierze ze uda ci sie zajsc w ciaze..jak najszybciej

Karolinko ja już powoli tracę nadzieję, ale jednak trzeba ja mieć tyle nam pozostaje...
jakoś się jeszcze trzymam ale jest to dla mnie bardzo trudne... psychika mnie wykańcza...

A miałaś robione badania AMH na rezerwe jajnikową...kochanie ja drugi raz właśnie teraz zostałam dawca komorek jajowych..tak wiec mniej wiecej wiem cos na ten temat...co lekarze mowia..dlaczego...co moze byc przyczyna..bo to tak bez niczego nic sie nie dzieje