Forum: Psychoterapia

Witam mam 31 lat i strasznie sie boje. Bylam molestowana przez duzo starszego przyrodniego brata moje dziecinstwo bylo totalna patologia. Ojciec alkocholik ktory regularnie mnie bil przyrodni brat ktory mnie molestowal a ja bylam tylko mala dziewczynka. Nie moglam mamie powiedziec cieszko jej bylo pracowa cieszko i miala nas czworo ojciec nic jej nie pomagal tylko wieczne awantury brak sirodkow do zycia balam sie ze zabije ja tym co sie dzieje ze mna. Nie wiem kidy przyrodni brat przestal nie pamietam mama zachorowala na raka musialam sie nia zajac jak mialam 18 lat umarla mi na rekach nigdy jej nie powiedzialam. Po smierci mamy ojciec przestal pic zaja sie mlodszym 15 letnim bratem majac 19 lat wyjechalam za granice do starszego brata ktory nie wiedzial co przeszlam. Po 7 latach ojciec wyladowal w cieszkim stanie w szpitalu pierwszy raz pojechalam do miejsca ktore bylo kiedys moim pieklem wyciagnelam ojca ze szpitala mialam z nim super kontakt wybaczylam mu to ze mnie bil wiedzialam ze jak on byl maly to macocha sie nad nim znecala moze sama go
usprawiedliwaialam musialam pomuc ojca pracowalam za granica utrzymywalam ojca moi rodzeni bracia nie pomogli mi ani z mama ani z ojcem i w tym momencie pojawil sie brat przyrodni koszmar wrucil w glowie ja wyslalam pieniadze on pomagal zajmowac sie ojcem nie mialam innego wyjscia musialam pomuc ojcu. Ojciec zmarl 2 lata temu myslalam o samobujstwie wiele razy zawsze bylam sama zawsze moglam liczyc tylko na siebie az poznalam najwspanialszego mezczyzne na swiecie. Chcialam sie z nim rozstac wiele razy zawsze odzucam wszystkich ale on mi mowil ze mnie kocha i nie wyobraza sobie zycia bezemnie nie lubialam jak mnie dotyka byl cierpliwy powiedzialam mu o wszystkim pare dni temu Bo zaczelam dostawac ataki paniki wiem ze przez ostat rok dalam mu naprawde w kosc a on powiedzial ze mnie kocha i nigdy mnie nie zostawi i nie pozwoli aby stalo mi sie nigdy nic zlego daje mi sily ktorych brakuje czasem. Dal mi odwage i oparcie dzieki ktorym mialam odwage powiedziec starszemu bratu co sie dzialo jak bylismy Mali plakalismy strasznie wiem ze jest za mna i ze mam w nim wsparcie zaczelam szukac jakies terapi Bo mam tyle emocji zalu bolu i tej milej dziewczynce ktora jest we mnie chce sie strasznie plakac. Przykro mi jest bardzo jak czytam waste historie zycze kazdej osobie aby w koncu mogla poczuc spokoj u ulge jakiej wszyscy potrzebujemy

Dzielna jesteś i odważna . Przeszłas duzo, ale mino to nie zatracilas sie w tym wszystkim i to jest cos, co tak niewielu ludzi potrafi osiągnąć i można by stwierdzić, że to nic, ale jednak bardzo dużo . Pozbyć sie strachu, obaw, rożnych myśli, które sprowadzają do jednego . Ten kto to pokona da sobie radę ze wszystkim . Miałaś odwagę spojrzeć prawdzie w oczy, powiedzieć bratu co Ci robił . Niektórzy żyją z tym i chcą zapomnieć bo tak jest prościej . Udawać, ze moze to tylko złudzenie, cos wymyślonego przez nasza wyobraźnie . Ale tak nie jest ... Super, ze znalazłas kogoś kto Cie wspiera i jest przy Tobie wiedząc, kim jestes i co przeszlas . Więc ze względu na to nie odrzucaj i nie rób tego czego bedziesz pozniej żałowała . Jeżeli ktos cie akceptuje pod każdym względem to nie można uciekać myśląc o sobie, że jest sie gorszym . Życzę Ci tego, żebyś płakała jak mała dziewczynka, tylko nie ze smutku, ale radości . Zaslugujesz na szczęście . powodzenia