Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Witam ! Mam 25 lat, i tak jak większość kobiet na tym forum mam swojego rodzaju obsesję na punkcie macierzyństwa .Fakt ile chęci tyle wątpliwości,ale nie da się dokładnie na 100% wszystkiego dopilnować,zaplanować ..Jesteśmy ludźmi,to normalne,że pytamy,błądzimy i popełniamy błędy .To wszystko właśnie po to abyśmy byli mądrzejsi,pewniejsi i umieli wyciągać konsekwencje z danych sytuacji .A dziecko ? Dla mnie jest cudem życia,chciałabym poczuć bicie serduszka tuż pod moim,gdy widzę synka mojej siostry (ma on 1,5 roku) to serce wręcz mi pęka z poczucia "bycia mamą"!Wciąż myślę o tym,oglądam art.dla dzieci,uśmiecham się gdy widzę je na ulicy i wiem,że byłabym dobrą mamą .Mój partner (jesteśmy ze sobą prawie 3 lata) mamy swój dom,ja mam pracę lecz nie stałą,partner ma swój mały biznes .Jest jak jest czasem ciężej gdy trzeba dołożyć kolejny "grosz" do rachunku,a czasem lepiej wiadomo,pieniądze są ważne ale nie najważniejsze - bo po to tworzymy związki,potem małżeństwo i wreszcie to małe dzieciątko które daje nam tyle radości,żeby starać się dla nas i tej kruszynki,przecież po to jesteśmy ludźmi,po to myślimy -a żeby wykorzystywać tę cechę .Kocham dzieci, i staram się po woli z moim partnerem o własne .On chce i ja chce i mamy tyle miłości w swoich sercach aby przekazać ją naszemu aniołkowi .A reszta ?Zawsze się ułoży .