Forum: Depresja

Czy po wyleczeniu depresji obserwowaliscie u siebie gorsze dni?

Tak. Po przyjęciu leku do czasu ustalenia maksymalnego stężenia w osoczu pojawia się senność i nasilenie lęku oraz negatywnych myśli. Później się poprawia od kilku godzin od spożycia leku i stopniowo poprawia się nastrój aż do wieczora. I tak codziennie. Ale to wszystko i tak nic w porównaniu z chorobą podstawową.

Ja jestem kilka miesięcy na lekach i nie codziennie moje samopoczucie jest takie jak bym chciała. Te dni nie są tak złe jak przed leczeniem ale jest wyraźny spadek nastroju i energii. Ale to chyba już tak musi być...

Pewnie czujesz zobojętnienie objawiające się wytłumieniem emocji-takie wypłaszczenie. Pamiętaj że stężenie leku jest różne w ciągu dnia-nie jest takie samo cały czas. Większe dawki SSRi/SNRI mają to do siebie że bardziej Cię wytłumią i wprowadzą w większy stan bezpieczeństwa ale zmniejszą lub pozbędą zainteresowań i ciekawości. Innymi słowy czujesz się bezpieczniej ale nic albo prawie nic Cię nie obchodzi. Wtedy patrzysz na innych a oni mają jakieś hobby zainteresowania i gdzieś jeżdżą a Ty siedzisz mega uspokojona (sedacja) i myślisz że dalej jest coś nie tak. To może powodować że zaniża się samoocena. Ale te leki leczą chorobę czyli stan w którym nie możesz wytrzymać,masz rozregulowany cały organizm i się męczysz z objawami samobójczymi i fizycznymi w których nie jesteś w stanie wstać z łóżka ponieważ masz skrajnie obniżony nastrój i ciężar twojego ciała jest taki że nie potrafisz ruszyć choćbyś chciała. W takich przypadkach leki najbardziej działają. Więc one nie dają radości ponieważ stępiają emocje zarówno pozytywne jak i negatywne. Razem ze stępieniem emocji idzie stępienie zainteresowań (zależnie od dawki) ale za to leczą depresję czyli chorobę

Witam Adrian. Jaką masz wiedzę dotyczącą wpływu SSRI czy SNRI na stany emocjonalnego otępienia. Czy ktoś może mi wyjaśnić na czym to polega? (z punktu widzenia samego doświadczającego tych stanów)? Z góry dziękuje za odpowiedź. Pozdrawiam

Mam ale szczerze wolałbym jej nie mieć ponieważ powoduje dylemat. Serotonina występuje w równowadze z dopaminą. Dopamina odpowiada za emocje. Dzięki dopaminie człowiek posiada chęci do życia ciekawość świata,zainteresowania,motywację,satysfakcje,pomysły,zdolność planowania i łatwość wprowadzania różnych idei w życie. Dopamina wzmaga działanie impulsywne natomiast serotonina je osłabia-pozwala spocząć zrelaksować się. Zdrowy człowiek ma te neuroprzekaźniki w równowadze. Inaczej mówiąc posiada wystarczającą ilość serotoniny aby funkcjonowac w dobrostanie psychicznym oraz odpowiednią ilość dopaminy aby działać, osiągać satysfakcję z wyznaczonych celów co wpływa pozytywnie na samoocenę. Gdy przyjmujesz leki SSRI lub SNRI albo TCA w zbyt dużej dawce niż trzeba dobrostan wzrasta ale chęci i motywacja oraz zainteresowania maleją. Człowiek nie wytwarza aż tyle serotoniny co są w stanie te leki przychamować. Pojawia się wtedy sedacja i się mniej chce. W praktyce odczuć to można nawet minimalnie zwiększając dawkę leku-nagle znika hobby. Robić się chce coraz mniej ale lepiej się czujesz a z drugiej strony gorzej bo mniej robisz niż byś chciał/a co powoduje zaniżenie samooceny. Kluczem jest tu branie dawki minimalnej skutecznej ale nie większej. Problemem jest gdy współwystępuje ocd wtedy dawki powinny być większe ale razem z natręctwami kasowane są zainteresowania i motywacja. Wtedy zdarza się często że diagnozowana jest depresja lekooporna ponieważ człowiek na bardzo wysokich dawkach jest nie do życia i się źle czuje z tym wypłaszczeniem emocji co powoduje wyobcowanie i zaniżenie samooceny mimo że depresja jako chorobą jest usunięta za pomocą leków. To złożony temat