Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

|Witam jestem mamą mam dwoje dzieci 11 córke i 4 letniego synka moja córka została zdiagnozowana z Zespołem Aspergera u mojego synka widzę podobne objawy czy to możliwe że synwek ma tą samą chorobę ?Proszę o info

Witam!Jestem mamą 12-latka,który jest uczniem drugorocznym.Kamil nie potrafi nawiązać kontaktów z rówiesnikami,jest wobec nich agresywny,arogancki.Jest uczniem2-rocznym z powodu niedojrzałości emocjonalnej.Sama nauka nie jest problemem.Wychowawca jego nieadekwatne zachowanie do sytuacji tłumaczy stosowaniem kar cielesnych.Nie stosujemy takich kar!Czy jego zachowanie może być objawem choroby?

witajcie

moja córka ma 14lat, od wielu lat szukam przyczyn jej "dziwnego "zachowania, czuję się bardzo zagubiona ponieważ mój mąż nie akceptuje zaburzeń córki. mi też tenegatywne zachowania się udzielają i na siłę chcę ją zmieniać. na razie córka ma podejrzenie Zespołu Aspergera. córka też czasem zachowuje się agresywnie ale to dla tego że nikt jej nie akceptuje i jest to chyba forma zwrócenia na siebie uwagi. Najbardziej przeraża mnie to że jest bardzo łatwowierna i żeby zdobyć kolegów czy koleżanki robi różne głupie rzeczy mimo że wie iż są one złe lub głupie. Nie mogę zaakceptować i przejść obok gdy ona robi z siebie pośmiewisko. Jest mi bardzo ciężko

Witajcie,
w ubiegłą środę potwierdziły się moje podejrzenia...... Tak, mój niespełna 5 letni synek ma Zespół Aspergera.
Czy kocham go mniej lub inaczej? Nie. Jest wspaniały, cudowny, mądry i bardzo uczuciowy. Wspaniale liczy, czyta, rysuje. Tylko komunikacja jest z nimi utrudniona. W zasadzie nie bawi się z rówieśnikami, nawet nie zwraca na nich uwagi. Uwielbia place zabaw, ale tylko wtedy, gdy są puste.......Poszukuję jakiegoś super ośrodka, gdzie moje słoneczko będzie mogło nauczyć się z tym żyć. Niestety mieszkam w małym miasteczku w niewielkiej odległości od Warszawy, gdzie nie ma żadnej szansy na fachową opiekę. Proszę o pomoc. Może ktoś z Was zna odpowiednie miejsce.
Mama

Mamo- po prostu twój syn potrzebuje czasu i dużo cierpliwości. Na pewno nie byłoby mu dobrze bez ciebie w jakimś ośrodku.
Ja tez mam ZA, ale w średnim stopniu i dowiedziałam się tego dopiero po trzydziestce...
Ktoś tu pisał, że te dzieci są łatwowierne - potwierdzam w 100 %. Dla mnie przedszkole to był koszmar - żartowali ze mnie, strasząc że mnie spalą, zabija, a ja w to święcie wierzyłam. Na szczęście z biegiem czasu to zaburzenie słabnie. A agresja przy nim występuje - ja do dziś nie znoszę sytuacji, jak ktoś mnie np. poszturchnie w sklepie - od razu oblewam się potem.
Ważne jest żeby dziecko miało własny pokój do zabawy, no i dajcie im więcej swobody i wyrozumiałości, ale oczywiście bez przesady.
Warto rozważyc też dietę, podobno jest skuteczna.

Mówiąc "ośrodek" miałam na myśli miejsce, gdzie można by dojeżdżać na jakieś wskazane terapie, taki ośrodek, który pomoże stwierdzić jaka terapia będzie odpowiednia dla mojego maluszka. Chciałabym mu możliwie ułatwić życie..... Myślę, że jego ZA nie jest jakoś super głębokie i może dzięki terapii mógłby całkiem nieźle funkcjonować w społeczeństwie.
Mama

Witam Jestem pierwszy raz na forum i mam problem- czy dzieci z zespołem Aspergera mają prawo do opinii o dysleksji itp.?

Witam. Jestem mamą 12-latka w trakcie diagnozy ZA.Pani doktor juz po pierwszym spotkaniu zasugerowała, że widzi dużo cech appergerowskich.M&ampacute;j syn jest uroczy, uczy się dobrze, lubi matematyke, jest bardzo wrażliwy uczuciowy i bardzo kochany.Jednak ma problem w nawiazywaniu przyjażni.Ma koleg&ampacute;w, ale to on musi zabiegać.Myślałam wcześniej,że to chorobliwa nieśmiałość.Tylko tej agresji u niego nie widzę.A teraz na pocieszeniedla innych zmartwionych mam.Myślę,że mąż m&ampacute;j i starsza c&ampacute;rka też mają ten zesp&ampacute;ł. Mąż jest dyrektorem w dużej firmie, c&ampacute;rka najlepszą studentką.Są wspaniałymi indywidualistami.
Chciałabym poznać mamy dzieci w podobnym wieku do mojego syna wymienić poglądy.
Martyna.

Witam. Jestem mamą 12-latka w trakcie diagnozy ZA.Pani doktor juz po pierwszym spotkaniu zasugerowała, że widzi dużo cech appergerowskich.M&ampacute;j syn jest uroczy, uczy się dobrze, lubi matematyke, jest bardzo wrażliwy uczuciowy i bardzo kochany.Jednak ma problem w nawiazywaniu przyjażni.Ma koleg&ampacute;w, ale to on musi zabiegać.Myślałam wcześniej,że to chorobliwa nieśmiałość.Tylko tej agresji u niego nie widzę.A teraz na pocieszeniedla innych zmartwionych mam.Myślę,że mąż m&ampacute;j i starsza c&ampacute;rka też mają ten zesp&ampacute;ł. Mąż jest dyrektorem w dużej firmie, c&ampacute;rka najlepszą studentką.Są wspaniałymi indywidualistami.
Chciałabym poznać mamy dzieci w podobnym wieku do mojego syna wymienić poglądy.
Martyna.

wg tej publikacji problemem jest to że ludzie dosłowni i dobitni z "ZA" przyczyniają się do rozwoju cywilizacji i sa wybitnymi matematykami, fizykami z opanowaniem, spokojem i stabilnością emocjonalną, z których to deficyt tego ostatniego jest raczej większym problemem współczesnej cywilizacji. Niestety takie zjawisko jest powszechnie znane, że mniejszość ludzi z ZA, która rzeczywiście pozytywnie oddziałowuje na rozwój cywilizacji, która więcej osiągneła i jest w mniejszości zawsze będzie miała przyklejaną łatkę przez wiekszość ("racja demokratyczna")w postaci chorób psychicznych. Zbytnia emocjonalność człowieka prowadziła raczej do spowolnienia cywilizacji poprzez intrygi, wojny itp.
Ludzie z ZA dążą do celu na skróty pomijajac zawiłości i skomplikowanie emocjonalności człowieka co owocuję wymiernym sukcesem - oczywiscie mowa tu o dążeniu do celu bez gier wstepnych czyli sztucznych usmiech i uprzejmosci itd.
pozdr.
obywatel z ZA