Forum: Psychoterapia

Zawsze ten sam problem. kilku lekarzy, kolejny psychoterapeuta a ja wciąż nie potrafię się otworzyć. Na psychoterapię do pewnej pani chodzę już prawie 2 lata, a ja wciąż czuję ten sam lęk i wstyd. Moje wypowiedzi są krótkie, o ile w ogóle się odezwę. Nie potrafię inaczej. Wciąż się modlę o to, czytam różne porady jak się otworzyć. Chciałabym w końcu móc sobie porozmawiać tak na luzie. Ale nie potrafię stworzyć żadnej relacji, nawet terapeutycznej. Czy ja już jestem skazana na cierpienie? czy zrezygnować z terapii, poddać się i już więcej nie robić problemu mojej terapeutce, którą z pewnością już złoszczę swoją postawą.
Proszę, pomóżcie, co mam zrobić. jak się przestać siebie wstydzić. Wszydzę się nawet tego co myślę, dlatego mało co mówię.

przełamać się i powiedzieć o czymś trudnym, wstydliwym, a potem będzie już łatwiej.
Przez długie miesiące przełamywałam się i powiedziałam o części problemów. To z czym się przełamałam jest już łatwiejsze.
Też mam ten problem, ciągle jestem skrepowana i też mnie boli fakt, że nie mogę poczuć się swobodnie. Długo cedziłam słowa, bojąc się je sformułować w zdania. Bo wszystko wydawało się nie takie.

Pewnie jesteś introwertyczką.
Ja się wstydzę tego jak mówię, jak buduję zdania, tego co czuję, co przeżywam, tego czego pragnę i jak wyglądam itd.

Kluczem do uporania się z tym problemem jest akceptacja tego jaka jesteś.... pozwolić aby ktoś też ciebie zaakceptował

Ty Hania 11...! Nie wiem jak wyglądasz i co czujesz ale wiem,że pięknie mówisz i cudnie budujesz zdania, a i jeszcze wiem, że jesteś mądra i wrażliwa. To chyba dość dużo wiem o tobie, inni też to zauważyli... jestem pewną.!!

Gościu, to nie w temacie wątku.
Mało wiesz i nie znasz mnie....

Można zmienić psychologa, lub spróbować czegoś innego, np. noś medalik niepokalanej Maryi. Spowiedź, komunia i ewangelia też pomaga zrozumieć siebie i innych.

Niektorzy, to nie umieją przyjmować komplementów... dziwna reakcja...świadczy o niskim poczuciu własnej wartości..... niestety. ...

Magdział,jesteś bardzo trudnym przypadkiem, opornym na terapie, no jakoś można to zrozumieć, ale wytłumacz mi,jak można wstydzić się tego co się myśli ? Czy twoje myśli są zberezne, zle,czy tak ogólnie są normalne, ale ty się ich wstydzisz . No nie mogę tego pojąć !!!??

Nie możesz możesz pojąć bo nie jesteś Magdzią. Nawet nie próbujesz się wczuć w nią. Każdy nadaje się na terapię. Kwestia tego, ile czasu potrzebuje i odpowiedniego podejścia terapeutycznego. A Ty Gościu jak widać nie masz otwartego umysłu, więc sam jestes oporny.
Nasz umysł jest ciągle niezbadanym rejonem, działa czesto niezależnie od naszej woli. Mysli i uczucia przychodzą, a kto jest bardziej wrażliwszy tym ten świat jest bogatszy i trudniejszy do okiełznania.
Jak nie rozumiesz dziewczyny to nie dokuj jej i nie oceniaj.

Po pierwsze: pytanie było do autorki .
Po drugie: nie masz prawa nikogo oceniac i krytykowac
Po trzecie: każdy ma prawo pytać, ma prawo nie rozumieć, nie ma obowiązku wczuwać się
Po piąte:każdy sam decyduje jak chce pomóc, nie tobie to oceniac.

I dobrze że Cię to rusza jak widać mamy coś wspólnego z sobą