Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Od 13 lat jestem w małżeństwie z facetem który... Hmm no właśnie ma depresję. Długo mi zeszło zanim go namówiłam na leczenie. Choć tylko ja widziałam problem. Nie miałam wsparcia... Teście stwierdzili ze to mój wymysł. A jak przeczytali diagnozę dodali, że to ja do tego doprowadziłam. Po urodzeniu syna nie miałam sparcia. Mąż nawet się nie ucieszył... Było mi przykro kiedy widziałam jak do innych kobiet przychodzili mężowie 😢. Syn słabo się rozwijał. W końcu w tym roku udało mi się skończyć jego diagnozę... Autyzm. Przyznaje się płakałam... Do tej pory płaczę. Walczę o syna by żyło mu się lepiej. Nie chcę, by jego dziewczyna miała takie życie jak ja mam teraz. Po namowie Maz poszedł do. Psychologa. Od stwierdził, że mąż też ma autyzm a depresja bardziej to spontengowala. Szczerze to nie mam. Już siły.... Jedyna rzecz jaką mnie jeszcze trzyma to córka i syn... Ale ile można być w związku, gdzie brak jest rozmów, czułości, fajnych chwil???? Kiedyś od rodziny usłyszałam, że widziały gały co brały... Zrobiło mi się przykro. Bo niby mówią o wsparciu a jak proszę, że chce wieczór spędzić sama, by zajęli się dziećmi... Milkną

Cofeina ale z tego co piszesz to Ty najbardziej potrzebujesz psychologa,psychiatry...widać tutaj symptomy,oznaki właśnie depresji u Ciebie czy Twój mąż pracuję zawodowo?

Autystycy już tacy są - kochaj albo rzuć. Skoro wytrzymałaś 13 lat, to chyba jednak go kochasz...?