Forum: Psychiatria - grupa dla rodziny i pacjenta

Trafilam dziś na to forum, szukając jakiej kolwiek pomocy w swojej bezradności. Nigdy nie sądziłam że jest to tak wielki problem,aż do dziś.
Mam 30 lat, mieszkam z moimi rodzicami ze wzgledu na niepełnosprawnosc taty. Ponieważ jest mu potrzebna pomoc w codziennych sytuacjach. Do tej pory również pracowałam. Obecnie jestem w 5 miesiącu ciąży i przebywam na zwolnieniu lekarskim ze wzgledu na nadciśnienie ciążowe. Problem z ktorym sie do was zwracam dotyczy mojej mamy, ktora w wieku 40 lat miala zdiagnozowana nerwice . chodzila wtedy miesiąc na dzienną grupę wsparcia i po zakonczeniu uważała ze jest zdrowa. Od jakiegos czasu jest na emeryturze. i tak zaczal sie nasz koszma (moj i taty). Mama nie potrafi opanowac swoich nerwow, obraża nas, wrzeszczy, histeryzuje, grozi nam nawet tym ze wyskoczy z balkonu przez nas. Boimy sie cokolwiek powiedziec, bronić się. bo kazda próba obrony konczy się awantura z wrzaskami i bluzgami. Ostatnio postanowiłam ze w takich sytuacjach, gdy mnie bede mamie spokojnie ale stanowczo stawiać veto. Nigdy tego nie robilam, ale wiem ze niedługo przyjdzie na swiat moj synek i nie chce zeby kiedys uslyszal z ust babci jak obraża jego mame. tak wiec dzis po kolejnym wyrzucie z ust mamy w stylu :"zamknij morde" postawiłam sie (pwiedzialam ze nie ma tak do mnie mowic bo w przeciwnym wypadku będę używać w stosunku do niej takich samych slow) skonczylo się tym ze rzucala we mnie w szale wszytskimi przedmiotami jakie miala pod ręką, lacznie z 1,5 litrowa butelka wody. boje sie o moje dziecko, mam taki kryzys ze najchetniej wyprowadzilabym sie jak nadalej od tego wszystkiego,ale z drugiej strony wiem ze nie moge zostawic z nią taty. Pomóżcie mi, bo nie wiem co mam robic. Doszlo do tego ze zaczynam bac sie o swoje wlasne bezpieczeństwo.

Nie ma sytuacji bez wyjscia, zabierz tate, wynajmij mieszkanie i zyj w spokoju, dzialaj szybko, a co twoj maz na to ?

A może mama poszłaby ponownie na terapię, tym razem dłuższą. Ma niekontrolowane wybuch złości, agresji-pewnie nie potrafi się sama pohamować. Porozmawiajcie z mamą spokojnie, bo faktycznie może dojść do jakiegoś nieszczęścia.

Uciekaj od takiej wariatki bo nie wiadomo jak to się skończy. Może jak was straci to zrozumie ze musi sie leczyc. Ja polecam po wyprowadzenie pujsć razem na terapię.