Sztuczne nocne oświetlenie jest coraz częściej uznawane za formę zanieczyszczenia środowiska. Nadmierna ekspozycja na to światło wiąże się z szeregiem szkodliwych skutków dla zdrowia ludzkiego. Naukowcy z  z Narodowego Uniwersytetu Seulskiego przeprowadzili badanie, które miało na celu ocenę ewentualnego związku pomiędzy oświetleniem nocnym a bezsennością u osób starszych, mierzonym na podstawie recept na leki nasenne.

Kobiety przed ostatnią miesiączką narzekające na pamięć częściej mają depresję, zaburzenia lękowe, dolegliwości somatyczne i problemy ze snem.

Bezsenność zwiększa ryzyko depresji, niskiej jakości życia i otyłości.

Elektroniczne liczenie kroków zachęca pacjentów do zwiększenia aktywności.

Pacjenci leczeni citalopramem często doświadczają bezsenności, smutku i kłopotów z koncentracją.

Zbyt jasna sypialnia przyczyną zmian w hipokampie.

Chorzy na schizofrenię mogą mieć zaburzone rytmy okołodobowe.

Depresja najczęściej występuje w pierwszym roku po porodzie.

Schizofrenia obniża jakości życia mniej niż inne zaburzenia.

Derealizacja jest to wrażenie, że cały otaczający świat, cała otaczająca rzeczywistość uległy zmianie. Występuje najczęściej u osób chorujących na schizofrenię, w depresjach, zaburzeniach nerwicowych, w niektórych postaciach padaczki, po substancjach halucynogennych. Z reguły współistnieje z depersonalizacją. Może występować również u osób zdrowych.

Agorafobia to w dosłownym tłumaczeniu lęk przed otwartą przestrzenią. W praktyce jest to unikanie wszystkich sytuacji, w których trudno jest uzyskać pomoc lub wydostać się z jakiegoś miejsca. Agorafobia należy do zaburzeń lękowych, występuje u 2-5% populacji.

Fobia społeczna to celowe unikanie sytuacji, w których może być dokonana jakakolwiek ocena danej osoby. Pacjent unika takiej sytuacji gdyż obawia się, że wystąpią u niego przejawy lęku (zaczerwienienie, jąkanie, drżenie itd).

Stres jest słowem, które zrobiło ostatnio zawrotną karierę. Słyszymy o nim co chwila: w medycynie, oświacie, zarządzaniu, etc. Co oznacza to modne słowo?Stres jest bardzo szerokim pojęciem odnoszącym się do wszystkich emocji, towarzyszącym sytuacji trudnej. Trudnej, a więc takiej, która wymaga od nas pewnego wysiłku, by jej sprostać. Ten właśnie wysiłek, stan mobilizacji organizmu, nazywamy stresem. Sytuacja trudna odczuwana jest subiektywnie – to, co dla jednego będzie drobnostką, dla innego może być niezmiernie trudne.Czy możliwe jest wyeliminowanie z naszego życia sytuacji trudnych? Nie sądzę. Będziemy napotykali przeróżne trudne wyzwania. Z jednej strony będą nas one obciążać, męczyć, smucić, boleć. Lecz jest i druga strona – dzięki nim rozwijamy się, uczymy, one budują naszą wrażliwość i mądrość.

Admirał Nelson mawiał, że dla chorego żeglarza najwłaściwszym lekarstwem jest odpoczynek pod rozłożystym dębem. Nie wspominał jednak nigdy jak znaleźć drzewo na pełnym morzu. Dziś, dzięki wiedzy o technikach relaksacyjnych, okazuje się możliwe zastosowanie do rady admirała bez względu na miejsce, w jakim się znajdujemy.

Zaburzenia snu należą do zaburzeń rytmów dobowych. Są jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych dotykających człowieka. Mogą wynikać z sytuacji psychospołeczniej, chorób psychicznych i somatycznych, czy w końcu mogą być objawem ubocznym leków.

Leki uspokajające i nasenne, są środkami, które dzięki swojemu stosunkowo szybkiemu działaniu, polegającemu na zmniejszeniu nasilenia objawów lęku, niepokoju czy poprawie w zakresie zasypiania, są często stosowane w sposób przewlekły. Do tych leków obecnie zaliczmy głównie z benzodiazepiny, rzadziej barbiturany.

Silne, negatywne przeżycia emocjonalne u kobiet w ciąży oraz ich wpływ na przebieg ciąży i rozwój płodu.

Problemy z zasypianiem, częste budzenie się powodujące w rezultacie brak odpowiedniej ilości snu doprowadzające do nadmiernego zmęczenia, pojawiające się najczęściej w III trymestrze ciąży.

Bezsenność to przewlekłe problemy z zasypianiem i/lub utrzymaniem prawidłowego snu.

Lęki nocne to zaburzenie emocjonalne występujące w pierwszej 1/3 części nocy (stosunkowo krótko po zaśnięciu), trwające zwykle od 1 do 10 minut. Zaburzenie to polega na:silnym napadzie przerażenia z krzykiem,spoceniem,przyspieszeniem akcji serca i oddechu, ale bez świadomości.Dziecko nawet jeżeli daje się wybudzić, to jest zagubione, nie pamięta całego epizodu ani żadnego snu, który mógł spowodować lęk. Następnego dnia rano jest zwykle wypoczęte i nic nie pamięta.