Depresja i otyłość zwiększają ryzyko problemów ze snem prowadzących do wielu chorób i wypadków w pracy.

Wyniki badań na myszach wskazują na źródło powiązań pomiędzy otyłością a depresją u ludzi.

Główną przyczyną depresji i lęku u dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami są opuszczenie, ignorowanie lub znęcanie się przez rówieśników.

Sposób mówienia a nadmiernej wadze wpływa na ryzyko obniżonego nastroju.

Chorzy na schizofrenię obciążeni są półtora razy wyższym ryzykiem udaru mózgu.

Osoby żyjące samotnie 1,81 razy częściej mają depresję.

Nie tylko leki, ale również sama schizofrenia zwiększa ryzyko zaburzeń odżywiania.

BMI ponad 25 występuje częściej u mężczyzn z chorobą afektywną dwubiegunową i u kobiet ze schizofrenią.

Najnowsze badania dają nadzieję na wyprodukowanie leków przeciwpsychotycznych nie wywołujących zaburzeń metabolicznych.

Wyniki testu 6MWT pacjentów ze schizofrenią pokrywają się z poziomem sprawności, nasileniem objawów, BMI, paleniem tytoniu i dawkami zażywanych leków.

Różne antypsychotyki II generacji przyjmowane przez młodych pacjentów z ChAD mają różne profile skutków ubocznych.

Cukrzyca typu 2 wiąże się z częstszym występowaniem depresji, otyłości, bezrobocia i samotności.

Nastolatki z zaburzeniami umysłowymi mają podwyższone poziomy białka C-reaktywnego i lipidów we krwi.

Chorzy na schizofrenię częściej mają zespół metaboliczny niż zdrowe osoby.

Udar mózgu częściej występuje u chorych na depresję.

Pacjenci korzystający z wizyt w poradni znacznie częściej mają objawy zespołu metabolicznego niż ci, którzy leczą się w szpitalu.

Zaburzenia odżywiania są coraz częstszym problemem wśród nastolatków. Jednym z tych zaburzeń jest bulimia. W artykule przedstawiono kryteria diagnostyczne bulimii oraz omówiono możliwe zagrożenia wynikające z choroby.

Otyłość to nadmiar masy ciała uwarunkowany nadmiernym rozrostem tkanki tłuszczowej, przekraczający o 20% masę należną dla wieku, płci i wzrostu według aktualnych tabel norm. O otyłości świadczy również wartość masy ciała zlokalizowana na siatce centylowej powyżej 97 centyla (na siatce cech skorelowanych masy ciała i wzrostu). Rozróżniamy otyłość prostą, będącą wynikiem długotrwałego przekarmiania oraz otyłość wtórną, która może być pochodzenia podwzgórzowego, hormonalnego lub polekowa.

Anoreksja (jadłowstręt, ang. anorexia nervosa) jest to zaburzenie odżywiania polegające na ograniczaniu jedzenia i bardzo silnej koncentracji na ilości i jakości spożywanych pokarmów prowadzące do spadku masy ciała - odchudznie (lub nie przybierania na wadze w okresie wzrostu).