Leki regulujące poziom serotoniny zwiększają ryzyko skutków ubocznych.

Chorzy na schizofrenię obciążeni są półtora razy wyższym ryzykiem udaru mózgu.

Depresja po zawale serca z depresją dłużej pozostają w szpitalu, częściej palą, są mniej aktywni fizycznie i rzadziej uczestniczą w rehabilitacji.

Niska zdolność pochłaniania tlenu wiąże się z ryzykiem chorób układu krążenia u pacjentów ze schizofrenią.

Nastolatki z zaburzeniami umysłowymi mają podwyższone poziomy białka C-reaktywnego i lipidów we krwi.

Związana z bólem w klatce piersiowej hospitalizacja osoby chorej psychicznie okazją do obniżenia ryzyka chorób układu krążenia.

W minutę po zaprzestaniu wysiłku fizycznego u pacjentów z dużą depresją częstotliwość skurczów serca jest wciąż wysoka.

Chorzy na schizofrenię częściej mają zespół metaboliczny niż zdrowe osoby.

Poziom białka C-reaktywnego wiarygodnym wskaźnikiem ryzyka chorób układu krążenia.

Udar mózgu częściej występuje u chorych na depresję.

Przyjmowanie kilku neuroleptyków zwiększa ryzyko choroby serca i udaru mózgu.

Jedynie trwający w danym momencie stan obniżonego nastroju zwiększa aktualne ryzyko udaru.

Głównymi przyczynami mniejszej średniej długości życia osób z chorobami umysłowymi są problemy ze zdrowiem fizycznym.

Nadwaga i zaburzenia metaboliczne decydują o ryzyku śmierci z powodu chorób układu krążenia.

Cukrzyca skraca życie chorych na schizofrenię bardziej niż osób bez zaburzeń umysłowych.

Leki przeciwdepresyjne niezależnym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia.

Depresja zwiększa ryzyko przewlekłego zespołu zapalenie nerek.

Optymizm poprawia rokowanie pacjentów z chorobą wieńcową.

Antypsychotyki II generacji zwiększają ryzyko chorób serca.

Dieta śródziemnomorska chroni przed depresją.