Anoreksja - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Anoreksja (jadłowstręt, ang. anorexia nervosa) jest to zaburzenie odżywiania polegające na ograniczaniu jedzenia i bardzo silnej koncentracji na ilości i jakości spożywanych pokarmów prowadzące do spadku masy ciała - odchudznie (lub nie przybierania na wadze w okresie wzrostu).
Objawy i przebieg anoreksji
Kryteria diagnostyczne:
- Utrata wagi lub brak przybierania na wadze w okresie wzrostu.
- Silny lęk przed przybraniem na wadze.
- Zaburzenia wizerunku własnego ciała.
- Brak trzech kolejnych miesiączek.
Częściej chorują dziewczęta, początek rozpoznania ma miejsce przed 25 rokiem życia.
Osoby te cechuje poczucie zdrowia (szczególnie w początkowej fazie) oraz sytości. Zaburzony jest wizerunek własnego ciała – wciąż wydają się sobie za grube.
Po pewnym czasie ujawniają się powikłania medyczne:
- nieregularność i spadek tętna,
- spadek poziomu cukru we krwi,
- spadek temperatury ciała,
- bóle brzucha,
- uczucie przejedzenia,
- niedobór estrogenów,
- opóźniony rozwój seksualny,
- zanik estrogenów,
- brak miesiączki,
- obrzęk gruczołów ślinowych.
oraz psychiczne:
- euforia,
- subiektywne poczucie władzy często przechodzące w upór,
- rozdrażnienie,
- apatia.
Osoby dotknięte anoreksją doświadczają obsesyjnych myśli o własnym ciele, wadze, ilości spożywanego pokarmu jak również często czystości ciała oraz otoczenia, w którym żyje. Typowe jest także skupianie się na nauce i związana z tym duża skrupulatność. Chorzy odmawiają leczenia, bo nie widzą jej celowości.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć anoreksję
Gdy Twoje dziecko traci na wadze lub nie przybiera w okresie wzrostu – skontaktuj się wtedy z pediatrą, który dokona niezbędnych badań lub pokieruje dziecko do innych specjalistów w celu dokonania diagnozy różnicowej.
Gdy zauważysz, że twoje dziecko ogranicza, chowa jedzenie, nie chce spożywać wspólnych posiłków. Skontaktuj się wtedy z lekarzem pediatrą lub psychiatrą oraz psychologiem.
Leczenie anoreksji
W pierwszej fazie leczenia bezwzględnie zaleca się hospitalizację, której nie należy unikać. Leczenie domowe uzależnione jest od dalszych wskazań lekarza oraz psychologa.
Piśmiennictwo
Bibliografia:
- Anoreksja i bulimia psychiczna: rozumienie i leczenie zaburzeń odżywiania się [red] B. Józefik, Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 1999.
- Apflerdorfer Gerard: Anoreksja, bulimia, otyłość, Katowice, Wydawnictwo Książnica 1999
- Józefik B., Ulasińska R.: Czynniki rodzinne w rozwoju bulimii psychicznej, Psychoterapia 1999, nr 1
Kategorie ICD:
Kategorie ATC:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.