Osobowość schizoidalna - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Reklama

Osobowość schizoidalna definiowana jest jako zaburzenie osobowości, w przypadku której mamy do czynienia z problemami w wyrażaniu emocji, w kontaktach interpersonalnych. Prezentuje oderwanie od rzeczywistości oraz relacji międzyludzkich. Jest to zaburzenie występujące stosunkowo rzadko w porównaniu do innych zaburzeń osobowości. Badania naukowe pokazują, iż częściej dotyka ono mężczyzn aniżeli kobiety.

Objawy i przebieg osobowości schizoidalnej

Charakter osobowości schizoidalnej kształtuje się już w okresie niemowlęcym, po czym wraz z wiekiem ulega pogłębieniu. Dziecko w tym okresie swojego życia najprawdopodobniej przebywało pod niewłaściwą opieką (osoby oschłe, niemiłe, agresywne, odtrącające dziecko, nie akceptujące go). W konsekwencji zaczęło reagować wycofanie, odizolowaniem, zamknięciem się w swoim świecie. Problemy osób o osobowości schizoidalnej rozpoczynają się w momencie nawiązywania kontaktów z innymi osobami (przedszkole, szkoła, praca, dom). Rodzice nigdy nie powinni bagatelizować tego typu zachowań swoich dzieci gdyż mogą one w przyszłości okazać się osobowościami schizoidalnymi.

Większość osób z tym zaburzeniem uznaje utrzymywanie jakichkolwiek relacji z innymi osobami za niepotrzebne, wycofuje się także z kontaktów emocjonalnych, izoluje się. Nie posiada również zdolności do podtrzymywania tych relacji oraz cieszenia się z przebywania z innymi. Zdarza się także tak, że koncentruje się tylko i wyłącznie na własnej osobie, jest konfliktowa w relacjach interpersonalnych. Nie dotyczy to oczywiście wszystkich pacjentów.

Przeprowadzone badania, pokazały, iż są to pacjenci bardzo wrażliwi, którzy funkcjonują samotnie, koncentrują się na własnych potrzebach i przeżyciach, nie potrzebują nikogo do pomocy a otaczające jej osoby traktują jak „narzędzia” lub „przedmioty”. Co ważne mogą mieć trudności z wyrażaniem wrogości do innych osób, gniewu, niezadowolenia czy frustracji.

Jakakolwiek forma bliskości, otworzenia się przed kimś bądź poznania kogoś bliżej budzi w tych osobach lęk, zagrożenie, niepewność, doprowadza do ogromnego stresu i konieczności jeszcze większej separacji od tej osoby/-ób. Osoby z osobowością schizoidalną są ponad to bardzo aspołeczne, pamiętliwe, oraz anonimowe.

Osoby chore w większości przypadków dostarczają wielu problemów osobą najbliższym, partnerom, znajomym a także współpracownikom. Wymagają one leczenia pod okiem wykwalifikowanych osób (psycholog, psychoterapeuta, neurolog i inni). Za wyjątkiem systematycznej psychoterapii, wsparcia ze strony najbliższych konieczne jest w niektórych przypadkach zażywanie środków farmakologicznych.