Schizofrenia a zespół metaboliczny

Współwystępowanie co najmniej trzech z poniższych nieprawidłowości: otyłości brzusznej, nadmiernego stężenia glukozy, trójglicerydów, zbyt niskiego poziomu HDL („dobrego” cholesterolu) względnie nadciśnienia tętniczego, określa się jako tzw. zespół metaboliczny. Susanne Kraemer z Lilly Deutschland w Bad Homburg i współpracownicy poddali niedawno badaniom kilkuset chorych na schizofrenię.

Zgodnie z publikacją w wydaniu czasopisma „BMC Psychiatry” z 1 listopada zespół metaboliczny okazał się na początku badań najczęściej występować u tych pacjentów, którzy jeszcze nie zaczęli przyjmować leków przeciwpsychotycznych. To, czy lekarstwa, które zażywał dany chory, należały do I (typowe neuroleptyki), czy II generacji (antypsychotyki atypowe), nie miało znaczącego wpływu na ryzyko omawianych problemów ze zdrowiem fizycznych.

Zespół metaboliczny był częstszy u pacjentów z różnymi chorobami somatycznymi, niepalącymi papierosów, płci męskiej i charakteryzujących się podwyższonymi poziomami białka C-reaktywnego – związku chemicznego biorącego udział w działaniu układu odpornościowego i występującego w podwyższonych stężeniach w stanach zapalnych, przy zawale serca i przy nowotworach.