Chicagowska siódemka – lista chorób psychosomatycznych, które powinieneś znać

Spis treśći:

1. Czym są choroby psychosomatyczne?
2. Po co nam chicagowska siódemka?
3. Choroby zaliczane do chicagowskiej siódemki
4. Czynniki wywołujące zaburzenia psychosomatyczne
5. Czas na aktualizację

Czym są choroby psychosomatyczne? 

Psychosomatyka jest nauką, która zajmuje się opisaniem tego, jak psychika wpływa na stan fizyczny i zdrowie człowieka w ujęciu całościowym. Psychosomatyka wskazuje, że stan umysłu wpływa na pracę narządów, organów i układów całego ciała, a przede wszystkim na odporność. Zestawienie chorób o podłożu psychosomatycznym, które figurują jako chicagowska siódemka, powstało w 1950 roku, a jego twórcą był F.G. Alexander. Do zestawienia chorób zaklasyfikował: chorobę wrzodową żołądka, nadciśnienie tętnicze, astmę oskrzelową, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie jelita grubego, nadczynność tarczycy, atopowe zapalenie skóry. Alexander interesował się aspektami somatycznymi oraz ludzką psychiką i jej wpływem na zdrowie. Alexander uznawany jest za jednego z najwybitniejszych uczonych w zakresie medycyny psychosomatycznej. Na chwilę obecną uznaje się, że choroby zaliczane do chicagowskiej siódemki charakteryzują się wspólną cechą – ich pojawienie się wiąże się z zaburzeniami natury psychologicznej.

Po co nam chicagowska siódemka? 

Chicagowska siódemka dobitnie pokazuje, jak stres i czynniki psychologiczne wpływają na patogenezę schorzeń. W przypadku schorzeń zaliczanych do chicagowskiej siódemki daje się zauważyć bezpośredni związek pomiędzy rozwojem choroby a czynnikami psychologicznymi, które przyczyniają się do jej rozwoju. Uwzględnienie roli psychiki na rozwój schorzeń psychosomatycznych jest niezwykle istotne w leczeniu choroby. Jeśli lekarz uzna, że przyczyną choroby są problemy o podłożu psychologicznym, ich rozwiązanie może pomóc złagodzić problem. Niejednokrotnie niezbędne okazuje się skorzystanie z pomocy psychoterapeuty, który przy zastosowaniu odpowiedniej terapii pozwoli powrócić pacjentowi do stabilności psychologicznej.

Choroby zaliczane do chicagowskiej siódemki

• Choroba wrzodowa żołądka jest wynikiem zaburzeń równowagi pomiędzy czynnikami drażniącymi (kwas solny i pepsyna) a warstwą błony śluzowej żołądka. Do najczęstszych objawów choroby zalicza się stały ból, zgagę, niestrawność, nudności i wymioty.
• Nadciśnienie tętnicze – objawami choroby, które dają niespecyficzne symptomy, są ucisk w głowie, zawroty głowy, przewlekłe zmęczenie, krwawienie z nosa oraz zaburzenia snu.
• Astma oskrzelowa – najczęściej astma ma podłoże alergiczne i związana jest z pojawieniem się alergenu w powietrzu. Zdarza się jednak, że atak duszności występuje się w sytuacjach stresogennych.
• Reumatoidalne zapalenie stawów – czyli inaczej gościec stawow,y jest to choroba o podłożu immunologicznym, zaliczana do chorób ogólnoustrojowych. Jej początkiem jest stan zapalny błony maziowej.
• Zapalenie jelita grubego – to niezwykle uciążliwe schorzenie, które powoduje znaczne odwodnienie i utratę krwi. Choroba zaliczana jest do grupy schorzeń o podłożu autoimmunologicznym, jednak dokładna patogeneza schorzenia nadal jest nieznana.
• Nadczynność tarczycy – dotyka duży odsetek ludzi, wśród przyczyn występowania choroby upatruje się m.in. zaburzenia immunologiczne czy spożywanie nadmiernej ilości jodu.
• Atopowe zapalenie skóry – to choroba, która dotyka około 20% ludzi na świecie, głównie w rejonie Europy Zachodniej i USA. Do tej pory nie jest znany dokładny mechanizm warunkujący pojawienie się choroby.

Czym jest chicagowska siódemka?, fot. panthermedia

Co łączy wymienione na liście choroby? Przede wszystkim fakt, że we wszystkich jednostkach chorobowych jednym z czynników, które określane są jako wywołujące chorobę, wskazuje się czynniki psychologiczne. Przykładowo chorzy na astmę w sytuacjach silnie stresogennych dostają ataku duszności, które według jednej z teorii mogą obrazować problemy z dzieciństwa i są odpowiednikiem tłumionego płaczu. W przypadku nadciśnienia tętniczego do przekroczenia normy dla prawidłowej wartości ciśnienia wystarczą określone sytuacje stresogenne, jak chociażby pojawienie się konkretnej osoby. Podobnie wygląda to w sytuacji chorych na atopowe zapalenie skóry, gdzie u pacjentów, którzy przeżyli silnie stresogenną okoliczność, pojawiają się dodatkowe wykwity skórne, a choroba nabiera na sile.

Czynniki wywołujące zaburzenia psychosomatyczne 

Do tej pory nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to, co konkretnie wywołuje zaburzenia psychosomatyczne, ani tym bardziej nie poznano mechanizmu wywoływania chorób o tym podłożu. Naukowcy starają się wyjaśnić mechanizm powstawania zaburzeń, nie jest to jednak proste. Na chwilę obecną intensywne badania prowadzone są nad zbadaniem wpływu przewlekłego stresu na ludzki organizm. W sytuacji stresogennej nadnercza uwalniają znaczne ilości glikokortykosteroidów, których nadmiar we krwi wpływa na zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego czy cukrzycy.

Czas na aktualizację 

Koncepcja chicagowskiej siódemki powstała dawno, w związku z czym co jakiś czas pojawiają się pomysły rozszerzenia listy o inne problemy, które również uznawane są za jednostki o podłożu psychosomatycznym. Środowisko naukowe zastanawia się nad włączeniem takich jednostek chorobowych jak otyłość, zaburzenia snu, zaburzenia apetytu, migrena, choroba niedokrwienna serca, tiki nerwowe, uzależnienia i choroby autoimmunologiczne.