Niepokojące zachowania w okresie przedszkolnym u dziecka

Wiele rodziców nie wie jak postąpić i co zrobić gdy usłyszy, że ich pociecha kogoś kopnęła, ugryzła, odmówiła posprzątania zabawek, zjedzenia posiłku czy rzuciła się na podłogę i zaczęła kopać w przedszkolu. Początkowo nie wierzą oni słowom nauczycielki dopóki sytuacja ta nie powtórzy się w ich obecności (w domu, sklepie, u fryzjera czy u lekarza). Tego typu zachowania w tym okresie życia nie są najczęściej oznaką nieposłuszeństwa ale zaliczane są do reakcji prawidłowych. Przy właściwym i konsekwentnym postępowaniu ze strony rodziców oraz wychowawców przedszkola można je „wytępić” bądź po prostu ustąpią samoistnie.

W większości przypadków zaleca się by rodzice ignorowali negatywne zachowania swojej pociechy. Ale czy można tak robić w każdej sytuacji? Jest to niedopuszczalne gdy dziecko bije, atakuje czy pluje na swoich rówieśników bądź zwierzątko. Jeśli takie sytuacje się powtarzają powinniśmy udać się z dzieckiem do psychologa bądź psychiatry.

Pamiętajmy o tym, że każde nieładne zachowanie dziecka takie jak:

• rzucenie się na podłogę,
• kopanie,
• krzyk,
• głośny płacz,
• przekleństwa,
• szczypanie,
• gryzienie,
• piszczenie.

Są najczęściej chęcią zwrócenia na siebie uwagi. Najlepiej by rodzice je ignorowali i nie wchodzili wtedy z dzieckiem w próbę rozmowy bądź tłumaczenia czegokolwiek. Najlepiej wyjść z pokoju dziecka (ale mieć na nie oko) i poczekać aż się uspokoi. Po chwili można podjąć próbę spokojnej rozmowy z nasza pociechą. Jeśli sytuacje się powtarzają rodzice powinni zawsze postępować konsekwentnie, tak samo.

Pamiętajmy o tym, że negatywne zachowania mogą doprowadzić do rozwoju agresji dziecka, która w większości przypadków wymaga konsultacji ze specjalistą (psycholog, psychiatra). Nie można dopuścić do tego by dziecko siało postrach w przedszkolu i atakowało rówieśników.