Lunatyzm - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Reklama

Lunatyzm inaczej somnambulizm jest chorobą, w której w około 30 do 40 minut po zaśnięciu osoba chora wstaje z łóżka i zaczyna wędrować. Jest w stanie wykonywać różne, proste czynności nawet z otrutymi oczami ale nie jest świadoma faktu, iż to czyni gdyż śpi. Lunatyzm może być tymczasowy gdy występuje u dzieci i młodzieży natomiast u osób dorosłych jest chorobą, która nie ustępuje. Lunatyk nie jest osobą groźną czy niebezpieczną- jak kiedyś sądzono, jeśli postępuje się z nim spokojnie. Nie ma jednego, sprawdzonego sposobu bądź środka farmakologicznego na wyleczenie tej choroby. Każda osobę chorą należy traktować indywidualnie.

Objawy i przebieg lunatyzmu

W chwili obecnej nie jest znana jedna przyczyna tego zaburzenia a podawanych jest kilka hipotez, które starają się wyjaśnić przyczynę jego powstawania.

Badacze zwrócili szczególną uwagę na:

Rolę czynników genetycznych (dziedziczność a także aspekt związany z wpływem tych czynników na układ nerwowy)
Układ nerwowy oraz jego niedojrzałość
Nieprawidłowości związane z neuronami serotoninergicznymi
Długotrwałe zażywanie wybranych leków
Różnego rodzaju choroby o podłożu psychicznym i inne.

Lunatykowanie dotyczy zarówno małych dzieci do 8go roku życia ale także osób dorosłych. U dzieci może to mieć charakter przemijający u osób dorosłych jest chorobą.

Osoba dotknięta tym zaburzeniem na krótko po zaśnięciu wstaje z łóżka i zaczyna spacerować oraz wykonywać różne podstawowe czynności dnia codziennego. Może także odpowiadać na proste pytania. Nie pamięta jednak co robiła i z kim rozmawiała ponieważ śpi.

Co ważne, bardzo trudno jest wybudzić taką osobę i nie należy zachowywać się nerwowo czy porywczo gdyż może to uruchomić u niej odruch obronny.

Leczenie lunatyzmu

Gdy mamy w domu dziecko, które lunatykuje, należy pamiętać o zamknięciu okien, drzwi, zakręceniu dopływu wody czy gazu.

Wszelkie niebezpieczne przedmioty powinny zostać usunięte gdyż stanowią zagrożenie. Ważne jest by dziecko pilnować i pamiętać o regularnych wizytach lekarskich, podawaniu leków jeśli zostały zalecone. U dzieci i młodzieży może to być stan przejściowy i przemijający.

U osób dorosłych gdy mamy do czynienia z chorobą jaka jest lunatyzm, należy także pamiętać o tym co powyżej. Każdą osobę należy traktować indywidualnie i do nie dostosowywać środki farmakologiczne oraz domowe sposoby radzenie sobie z narkolepsją.