Syndrom przewlekłego zmęczenia - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Syndrom przewlekłego zmęczenia to choroba, której diagnoza jest czasami bardzo trudna podobnie jak i leczenie. Dotyka ona zarówno osoby młode jak i starsze z różnego rodzaju dolegliwościami. Syndrom przewlekłego zmęczenia w znaczący sposób obniża naszą aktywność fizyczną oraz psychiczną, a co za tym idzie utrudnia a wręcz uniemożliwia normalne funkcjonowanie w życiu codziennym.
Objawy i przebieg syndromu przewlekłego zmęczenia
Syndrom przewlekłego zmęczenia dotyka osób pomiędzy 20 a 40 rokiem życia, jak wykazały badania częściej kobiet. Czas trwania objawów charakterystycznych dla tej choroby musi wynosić minimum 6 miesięcy. Spośród 10 opisanych objawów konieczne jest pojawienie się czterech albo i więcej do celów rozpoznawczych.
Wśród tych objawów wymienia się:
- Zmęczenie pomimo przespanej nocy
- Problemy z pamięcią
- Bóle głowy
- Zawroty głowy
- Problemy z koncentracją
- Bóle gardła
- Powiększone węzły chłonne
- Nadwrażliwość na alkohol oraz inne używki
- Niezdolność do jakiego kol wiek wysiłku
- Złe samopoczucie
- Bóle stawów
- Bóle mięśni oraz inne
W przypadku diagnozowania tej choroby, każdego pacjenta należy traktować indywidualnie. W związku z powyższym mogą pojawić się inne objawy. Cecha charakterystyczną są także objawy towarzyszące, wśród których wymienia się m.in. bardzo częste infekcje, zmiany alergiczne na skórze, kłucie w klatce piersiowej, nadmierna potliwość oraz stan podgorączkowy. Wśród czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju syndromu przewlekłego zmęczenia zaliczamy m.in.: różnego rodzaju toksyny, silny, długotrwały stres, niewłaściwe odżywianie, choroby, brak odpoczynku oraz snu, a także problemy emocjonalne.
Diagnoza i leczenie
W diagnostyce syndromu przewlekłego zmęczenia konieczne jest wykluczenie innych chorób o podobnych objawach (diagnostyka różnicowa). Kluczową rolę odgrywa szczegółowy wywiad z pacjentem oraz wykonanie badań laboratoryjnych. Leczenie opiera się na wprowadzeniu przez chorego właściwej diety, regularnego odpoczynku, właściwej ilości snu, oczyszczenia organizmu z toksyn, aktywność fizyczna a także równowaga psychiczna i emocjonalna.
Piśmiennictwo
Adres www źródła:
- http://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200131030-00003#page-1
- http://annals.org/article.aspx?articleid=701163
- http://journals.psychiatryonline.org/article.aspx?articleid=176018
- http://www.google.pl/books?hl=pl&lr=&id=uXISpTK0mHMC&oi=fnd&pg=PA262&dq=chronic+fatigue+syndrome&ots=rER7s3HUmH&sig=eyX-7n6anhZzd3ydhgnE7LD7AIA&redir_esc=y#v=onepage&q=chronic%20fatigue%20syndrome&f=false
- http://www.google.pl/books?hl=pl&lr=&id=uXISpTK0mHMC&oi=fnd&pg=PA62&dq=chronic+fatigue+syndrome&ots=rER7s3HUmH&sig=dIvq3ZiWacsmv5ra61XygX6ta1I&redir_esc=y#v=onepage&q=chronic%20fatigue%20syndrome&f=false
- http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1293107/pdf/jrsocmed00127-0072.pdf
Bibliografia:
- „Neurologia kliniczna” R. Mazur, Via Medica, Gdańsk 2007, wyd. 3.
- „Neurologia” W. Kozubski, P.P. Liberski, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011, wyd. 1.
- „Choroby układu nerwowego” pod redakcją W. Kozubskiego i P.P. Liberskiego, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
Kategorie ICD:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.