Przeżycia po stracie bliskiej osoby

Śmierć bliskiej osoby jest szczególnie bolesnym doświadczeniem. Dotyka w sposób szczególny nasze serce.
Każdy człowiek przechodzi ten czas w sposób indywidualny, dotyczy to straty rodzica, dziadka, rodzeństwa, córki, syna czy brata. Etapy żałoby oraz czas jej trwania są zależ od człowieka i mogą im towarzyszyć różne zachowania (gniew, rozpacz, agresja, nadpobudliwość, wycofanie, zamknięcie w sobie, samotność, lękliwość, płaczliwość, unikanie kontaktów z innymi osobami, depresja, myśli samobójcze).
Strata bliskiej osoby prowadzi początkowo do szoku, z czasem pojawia się tęsknota i rozpacz, następnie brak organizacji życia i na końcu powolny powrót do równowagi. Czas trwania każdego z tych etapów jest indywidualny dla cierpiącego i nie powinno się go skarać czy wydłużać.
Nie powinno się także zmuszać osoby po starcie bliskiego do zachowań czy postępowań wbrew je samej. W niektórych przypadkach potrzebna jest pomoc psychologa lub terapia.
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- Bilikiewicz, A. (red.). (2007). Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Adres www źródła:
- http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1545-5300.1979.00471.x/abstract;jsessionid=C4778C5ABC6ABD865AEE4659532B7E4C.f02t01?deniedAccessCustomisedMessage=&userIsAuthenticated=false
- http://psycnet.apa.org/psycinfo/2001-09118-005