Nocne objadanie się - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Zaburzenia odżywiania i zaburzenia snu są poważnymi dolegliwościami, o czym wie każdy, kto choćby przez pewien okres czasu borykał się z podobnym problemem. Kiedy jednak występują razem jest to już poważna przeszkoda w codziennym funkcjonowaniu. Co robić gdy dotknie nas ta przypadłość?
Objawy i przebieg nocnego objadania się
Nocne jedzenie może być związane z kilkoma dolegliwościami. Może towarzyszyć bulimii lub zespołowi gwałtownego objadania się (BED – binge eating disorder). Może także występować w pojedynkę, jako zespół nocnego jedzenia (NES – night sleeping syndrome). Samo więc rozpoznanie, które dokładnie zaburzenie nas dotyka wymaga fachowej wiedzy. Istotne jest również stwierdzenie, czy problem ten ma charakter przewlekły czy też kojarzymy go z jakimś konkretnym, stresującym wydarzeniem? Zdarza się bowiem tak, że doświadczając trudności związanych np. z utratą pracy czy rozstaniem, mamy tendencje do „zajadania” problemów. Należy więc obserwować, czy po ustaniu trudności problem zniknął, czy też dalej w jego towarzystwie spędzamy noce. O ile bowiem krótki okres kłopotów ze spaniem czy kilka pudełek zjedzonych lodów to jeszcze nie koniec świata, o tyle w dłuższym czasie takie zdarzenia mogą mieć poważne konsekwencje.
Leczenie nocnego objadania się
Jeśli problem ma charakter przewlekły, nie czekajmy z udaniem się do specjalisty. Zwłaszcza, jeśli odczuwamy dodatkowe obciążenia, takie jak lęk, obniżony nastrój, kłopoty z koncentracją czy też poczucie winy z powodu nocnych epizodów objadania. Warto wiedzieć, że zażywanie ogólnodostępnych leków uspokajających czy nasennych (po które często sięgają pacjenci borykający się z podobnymi trudnościami) nie rozwiąże problemu. Na początek może wystarczyć wizyta u lekarza POZ. Jeśli tam nie uzyskamy pomocy warto udać się do poradni zaburzeń snu lub gabinetu psychiatrycznego, gdzie z pewnością nasz problem zostanie odpowiednio zdiagnozowany. Pamiętajmy, że nocne objadanie się jest rodzajem zaburzenia i – podobnie jak inne choroby – nie powinno być powodem do wstydu czy obwiniania się. Ważne, aby szukać pomocy i nie zostawać z problemem samemu – nie warto!
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- Anna Góra - psycholog, absolwentka dziennikarstwa UW. Autorka i wydawca kalendarza "Ciało Umysł Dusza" 2015.
Bibliografia:
Jakuszkowiak, K., Cubała, W.: Zespół jedzenia nocnego — rozpowszechnienie, diagnoza i leczenie. Psychiatria, 2004, tom 1, nr 2, 107–111
Kategorie ICD:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.