Osoby ze skłonnością do nadpobudliwości są mniej tolerancyjne na brak snu

Nieuwaga, impulsywność lub nadpobudliwość to typowe objawy ADHD. Jednak różnić się mogą one w zależności od osoby, często obejmując niestabilność emocjonalną. We wczesnym dzieciństwie choroba dotyka od trzech do siedmiu procent dzieci, ale u wielu z nich objawy utrzymują się do dorosłości.

Nowe badanie skupiło się na osobach, u których nie zdiagnozowano zaburzenia, ale mających niektóre jego cechy. 

– Można powiedzieć, że wiele osób ma pewne subkliniczne objawy podobne do ADHD. Zwykle jednak diagnozę stawia się dopiero wtedy, gdy objawy te staną się na tyle poważne, że przeszkadzają w codziennym życiu – informuje jeden z głównych autorów badań, Predrag Petrovic z Instytutu Karolinska w Szwecji.

Przebieg badania

Zespół badawczy liczył 180 zdrowych ochotników w wieku od 17 do 45 lat. Na początku badań badacze zmierzyli skłonności uczestników do nieuwagi i niestabilności emocjonalnej. Następnie losowo podzielili je na dwie grupy. Jeden z nich mógł normalnie spać, drugi natomiast nie spał przez jedną noc. Następnego dnia badacze zmierzyli funkcje wykonawcze i stopień kontroli emocjonalnej wszystkich uczestników.

Badanie wykazało, że ​​grupa, która nie spała w nocy, osiągnęła gorsze wyniki. Jednocześnie dotyczyło to osób z dużą skłonnością do nadpobudliwości. U tych uczestników zdolność kontrolowania emocji i zdolności poznawczych uległa znacznemu zmniejszeniu. Naukowcy odkryli również, że osoby z większą skłonnością do ADHD były również bardziej podatne na problemy ze snem.

– Nasze odkrycia są ważne, między innymi dlatego, że młodzi ludzie śpią teraz znacznie mniej niż dziesięć lat temu – powiedział Petrovic. – Jeśli osoby z objawami ADHD nie będą regularnie spać wystarczająco długo, ich funkcje poznawcze będą gorsze i istnieje ryzyko, że objawy te będą się nasilać, a nawet mogą się zakończyć diagnozą kliniczną – podsumował naukowiec.