W dniach 28–30 maja 2009 r. odbyły się w Lublinie XIV Lubelskie Spotkania Naukowe, dotyczące wieloaspektowych badań nad problematyką schizofrenii.
Trzeci dzień LSN otwierało zebranie Sekcji Psychopatologii i Klasyfikacji w Psychiatrii. Omówiono na nim sprawę przeprowadzenia kursu /szkolenia/ z psychopatologii, oraz tematykę i organizację sesji na Zjeździe PTP w Poznaniu w 2010 r.
W wykładzie na temat współpracy jako czynnika determinującego efekty terapii w schizofrenii prof. A . Czernikiewicz jako predykatory złej współpracy wymienił ciężkość objawów, niski poziom wykształcenia, płeć męską, zbyt częste dawkowanie dzienne, poczucie stygmatu u pacjenta. Podkreślił, że problem braku współpracy dotyka około 50 % chorych.
Interesujący wykład na temat długoterminowego leczenia w schizofrenii wygłosił prof. J. Peuskens z uniwersytetu w Leuven. Za okres krytyczny dla rozwoju i przebiegu schizofrenii uznał wiek między 20 a 30 rokiem życia. Podkreślił, że nawrót przyspiesza progresję choroby i ma swoiste toksyczne działanie dla mózgu, prowadzi do poczucia beznadziejności i następstw społecznych. Przerywanie leczenia sprzyja występowaniu nawrotów, dlatego wysiłek powinien być skierowany w stronę kontynuowania terapii antypsychotycznej, spory odsetek pacjentów stosuje się jedynie częściowo do zaleceń, a po pierwszym epizodzie jedynie 40 % pacjentów przestrzega zasad leczenia w sposób ścisły. Zdaniem wykładowcy pewnym rozwiązaniem pomocnym może być stosowanie leków o przedłużonym działaniu, zwłaszcza leków atypowych. Zachęcające jest, że pacjenci akceptują tę formę leczenia, ma to korzystne następstwa dla przebiegu choroby jakość remisji /wyniki badania e-STAR/.
Interesująca sesja poświęcona neurogenetyce, neuropsychologii i neurolingwistyce wraz z sesją „Varia” stanowiły zamknięcie LSN.
XIV LSN miały szeroką formułę. Mimo, że tematyką wiodącą są zagadnienia związane ze schizofrenią, przedstawiono szereg wyników badań z tzw. pogranicza. Szczególnie bogato wyglądała część poświęcona psychoterapii i formom oddziaływania psychosocjalnego u chorych psychicznie. Rolę spotkań w ramach tzw. „małych grup” odegrały warsztaty, których było 9 w czasie spotkań. W opinii wielu uczestników LSN 2009 należały do bardzo udanych.