Zaburzenia psychiczne

Średnio jeden na trzech lekarzy doświadcza wypalenia zawodowego, problem ten szczególnie zauważalny jest wśród chirurgów czy osób pracujących w POZ. O tym, w jaki sposób wypalenie zawodowe przekłada się na relacje lekarz-pacjent dyskutowano na konferencji „Zespół wypalenia zawodowego w świecie lekarzy”.

Zazwyczaj, gdy jesteśmy chorzy, chcemy jak najszybciej wyzdrowieć i zapomnieć o tym trudnym czasie. Czy można jednak tęsknić za chorobą? Okazuje się, że tak. Chociaż wielu osobom wydaje się to absurdalne, jest to dość powszechne zjawisko. Skąd wynika i jak poradzić sobie z uczuciem pustki po chorobie?

W dniach 15-18 września 2022 odbędzie się w Łodzi VI Kongres Polskiego Towarzystwa Studentów Farmacji.

Zaburzenia i choroby psychiczne występują z coraz to większą częstością, w związku z czym dość oczywiste jest to, że medycy zwracają coraz większą uwagę na ich możliwe następstwa. Ciało i psychika, o czym mówi się od dawna, są ze sobą ściśle powiązane i ostatecznie problemy natury psychiatrycznej mogą zwiększać ryzyko różnych schorzeń somatycznych – specjaliści z Holandii zwracają uwagę na zwiększone ryzyko cukrzycy typu 2 u osób cierpiących na jakieś zaburzenia psychiczne.

W tekście przezentuje zastosowanie nowych technologii, które skądinąd kojarzonie są ze światem rozrywki, nie medycyny, w leczeniu psychiatrycznym. Technologia rozszerzonej rzeczywistości pozwala leczyć osoby z PTSD czy zaburzeniami lękowymi. Fenotypowanie cyfrowe z kolei może przekształcić nasz smartfon w urządzenie leczniczo-diagnostyczno-terapeutyczne. 

Zaburzenia psychiczne stają się, niestety, coraz częstsze i zapadają na nie zarówno dzieci, jak i młodzi dorośli czy seniorzy. Tak jak czasami sam pacjent zauważa, że dzieje się z nim coś niepokojącego, tak zdarzać się może, że będzie on pozbawiony wglądu i jedynie jego rodzina odnotuje jakieś niepokojące symptomy. Co można wtedy zrobić – jak nakłonić bliskiego do odwiedzenia psychiatry?

W tekście przybliżam kategorię roli społecznej oraz opisuje chorobe psychiczną w tejże kategorii. Ujęcie choroby psychicznej jako roli społecznej nie musi odnosić się do rzeczywistego stanu zdrowia psychicznego jednostki, a do warunków określających interakcje z partnerami roli. Przyjęcie roli osoby z chorobą psychiczną zależy więc nie tyle co od stanu psychicznego,  a od tego czy my sami tę rolę przyjmiemy czy zostanie ona nam społecznie narzucona. 

Jak się okazuje, pandemia COVID-19 ma negatywny wpływ na zdrowie psychicznie. W zeszłym roku zaobserwowano wzrost choćby pacjentów z depresją czy osób uzależnionych od Internetu.

Chciałbym w imieniu swoim i grupy badaczy z Wydziału Psychologii UW zaprosić lekarzy i inne osoby pracujące w ochronie zdrowia do udziału w badaniu Covid Med, którego głównym celem jest ocena wpływu pandemii Covid-19, w tym istniejącej organizacji opieki medycznej, na dobrostan psychiczny i funkcjonowanie lekarzy i innych pracowników sektora medycznego.

Chcielibyśmy zaprosić do drugiego badania - NeuroCovid, którego celem jest ocena konsekwencji neuropsychologicznych oraz wskazań do terapii neuropsychologicznej osób, które przebyły COVID-19.Poszukiwane są osoby, które były lub są zakażone koronawirusem SARS-CoV-2 (mające pozytywny wynik testu). Prosimy o przekazywanie informacji swoim pacjentom oraz wypełnianie ankiety samemu niezależnie czy przebieg Covid jest objawowy czy bezobjawowy.

Dzisiaj, 10 października obchodzimy Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego. Święto to zostało ustanowione w 1992 roku przez Światową Federację Zdrowia Psychicznego. Dzień ten ma za zadanie zwrócić uwagę na problematykę zaburzeń psychicznych. 

W tekście przedstawiam dodatkowe koszty społeczne, jakie muszą ponosić osoby doświadczające kryzysu psychicznego oraz ich rodziny. 

Obecnie w mediach usłyszeć można przede wszystkim o koronawirusie, z drugiej jednak strony pandemia nie doprowadziła do tego, że inne schorzenia zniknęły. W tej chwili skorzystanie ze specjalistycznej opieki medycznej jest znacznie utrudnione, przez co cierpieć może tak naprawdę wielu pacjentów. Sytuacja dotyczy zasadniczo wszystkich chorujących – jak mają jednak sobie radzić osoby z zaburzeniami psychicznymi? Z pomocą przychodzi im telemedycyna, z której korzysta coraz więcej poradni zdrowia psychicznego.

Od kilkunastu tygodni w mediach wciąż pojawiają się informacje dotyczące zakażeń wywoływanych przez koronawirusa. Nie dziwi to, że wizja pandemii budzi lęk u naprawdę wielu osób – szczególną grupą pacjentów, u których doniesienia o koronawirusie mogą prowadzić do pogorszenia ich stanu, są osoby z zaburzeniami psychicznymi. Dochodzić może u nich niestety nawet i do zaostrzenia przebiegu ich schorzenia – tutaj wyraźnie widoczne stają się wyzwania, które stoją w obecnej sytuacji epidemiologicznej przed psychiatrami. [Artykuł pochodzi na marca 2020 r.]

Leki przeciwdepresyjne, podobnie jak i inne farmaceutyki, bywają celowo przyjmowane przez pacjentów w zdecydowanie nadmiernych ilościach. Różne są przyczyny takiego postępowania, co jednak dzieje się z osobami, które przedawkują leki przeciwdepresyjne – czy problem ten jest groźny? Jakie objawy pojawiają się po przedawkowaniu leków przeciwdepresyjnych?

Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki) są preparatami, które w psychiatrii odgrywają bardzo ważną rolę – środki te są bowiem podstawowymi farmaceutykami wykorzystywanymi w leczeniu schizofrenii, dodatkowo znajdują one zastosowanie również i u pacjentów z innymi psychiatrycznymi jednostkami. Jak działają leki przeciwpsychotyczne, jakie dokładnie preparaty należą do tej grupy i – co zwykle bardzo nurtuje pacjentów – czy można się od nich uzależnić?

Pacjent z zaburzeniem lub chorobą psychiczną – w mniemaniu wielu ludzi – to osoba, która nie ma szans na założenie rodziny czy dobre funkcjonowanie w społeczeństwie. Taki pogląd to jednak zwyczajnie mit – ani zaburzenia, ani nawet i choroby psychiczne wcale nie sprawiają, że obarczony nimi człowiek znajduje się na straconej pozycji życiowej. Można powiedzieć nawet więcej – tak naprawdę wielu z nas nie zdaje sobie w ogóle sprawy z tego, że bliskie nam osoby, które na co dzień wydają się całkowicie zdrowe, zmagają się z którąś z wyodrębnianych w obrębie psychiatrii jednostek.

Terapia elektrowstrząsowa zdecydowanie nie jest pierwszorzutową metodą leczenia – w psychiatrii wykorzystuje się ją raczej dopiero wtedy, gdy inne dostępne opcje terapeutyczne nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Zespół badaczy z amerykańskiego Augusta University postanowił jednak sprawdzić, jakie mogą być skutki terapii elektrowstrząsowej u pacjentów, u których występują myśli i zamiary samobójcze.

Zaburzenia nastroju, z których najbardziej znanym jest depresja, kojarzone są zwykle z takimi objawami, jak znaczny smutek, przygnębienie i niechęć do życia czy myśli samobójcze. W praktyce jednak okazuje się, że czasami problemy należące do tej grupy przebiegają niekoniecznie z takimi właśnie, jak wspomniano powyżej, objawami. Co więc powinno wzbudzać niepokój i skłaniać do odwiedzenia specjalisty – jakie mogą być nietypowe objawy zaburzeń nastroju?

Autyzm – diagnoza, która często przeraża rodziców, jednocześnie dając ulgę, że w końcu została postawiona. Niestety często rodzice odbijają się od drzwi jednego lekarza do drugiego, którzy powtarzają „taki urok dziecka, każde dziecko rozwija się we własnym tempie”, a zdesperowani rodzice poszukują pomocy, bo widzą, czują, że coś złego dzieje się z ich pociechą. Czy rzeczywiście tak trudno rozpoznać autyzm? Co powinno wzbudzić niepokój rodziców? Wszystkie odpowiedzi w tekście poniżej.